March 2022 (فروردین 1401)
دانشمندان رشد بیش از حد ساختار کلیدی مغز را در نوزادانی که درآینده به اٌتیسم مبتلا می شوند، شناسایی کردند.
آمیگدال (قرمز) در نوزادان (6 تا 12 ماهگی) که درآینده در کودکی به اوتیسم مبتلا می شوند، خیلی سریع رشد میکند.
دانشمندان رشد بیش از حد ساختار کلیدی مغز را در نوزادانی که درآینده به اٌتیسم مبتلا می شوند، شناسایی کردند.
خلاصه:
تحقیقات جدید وجود رشد بیش از حد آمیگدال را در سال اول زندگی نشان می دهند که قبل از بروز علایم رفتاری که درآینده منجر به تشخیص اٌتیسم در آنان می شوند، قابل تشخیص است. این رشد بیش از حد میتواند مختص اٌتیسم باشد، زیرا نوزادان مبتلا به سندرم X شکننده، الگوی رشد مغزی متفاوتی را نشان میدهند.
آمیگدال ساختار کوچکی در قسمت عمقی مغز میباشد که جهت پردازش ، تفسیر و درک معنای ورودی های حسی از لحاظ اجتماعی و عاطفی از تشخیص احساسات در چهره افراد تا تفسیر تصاویر هشدار دهنده که به ما در مورد خطرات بالقوه در محیط اطراف اطلاع میدهند، حائز اهمیت است. از زمان گذشته اعتقاد براین بود که آمیگدال نقش برجسته ای در بروز مشکلات رفتار اجتماعی که از علایم محوری اٌتیسم هستند، ایفا می کند.
محققان مدتها است که میدانند آمیگدال در کودکان سنین مدرسه مبتلا به اوتیسم بطور غیرطبیعی بزرگتر از حالت معمول است، اما دقیقاً مشخص نبود که این بزرگ شدن چه زمانی رخ میدهد. اکنون، برای اولین بار، محققان توسط مطالعه تصویربرداری مغز نوزادان (IBIS) به روش تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) برای نشان دادن رشد خیلی سریع آمیگدال در دوران نوزادی، استفاده نمودند. رشد بیش از حد آن بین 6 تا 12 ماهگی، قبل از سنی که رفتارهای مشخصه و علایم اتیسم بطور کامل ظاهر شود، شروع شده و تشخیص زود هنگام این بیماری را امکان پذیر می سازد. افزایش رشد آمیگدال در نوزادانی که بعدها اٌتیسم تشخیص داده شده اند، به طور قابل توجهی با الگوی رشد مغز در نوزادان مبتلا به اختلال رشد عصبی، سندرم X شکننده، متفاوت میباشد که در آن هیچ تغییری در رشد آمیگدال مشاهده نمی گردد.
تحقیق حاضر در مجله The American Journal of Psychiatry، مجله رسمی انجمن روانپزشکی آمریکا منتشر شده است. این تحقیق نشان میدهد که نوزادان مبتلا به سندرم X شکننده قبل از شش ماهگی تاخیر شناختی را نشان میدهند، در حالی که نوزادانی که بعدها مبتلا به اتیسم تشخیص داده میشوند، هیچ مشکلی از لحاظ توانایی شناختی در شش ماهگی، نشان نداده اما کاهش تدریجی توانایی شناختی بین شش تا 24 ماهگی در آنها بروز مینماید .در واقع همان سنی که اختلال طیف اٌتیسم معمولا تشخیص داده میشود.
نوزادانی که به اٌتیسم مبتلا می شوند، در شش ماهگی تفاوتی در اندازه آمیگدال خود با افراد غیر مبتلا نشان نمی دهند. با این حال، آمیگدال آنها سریعتر از سایر نوزادان (از جمله کودکان مبتلا به سندرم X شکننده و آنهایی که به اٌتیسم مبتلا نمی شوند)، بین شش تا دوازده ماهگی شروع به رشد می کند و تا 12 ماهگی به طور قابل توجهی اندازه آن بزرگ می شود. این بزرگ شدن آمیگدال تا 24 ماهگی ادامه می یابد، سنی که علایم رفتاری اغلب به اندازه کافی مشهود هستند تا تشخیص اٌتیسم تایید شود.
دکترMark Shen ، نویسنده اول و استادیار روانپزشکی و علوم اعصاب در Chapel Hill دانشگاه کارولینای شمالی اظهار میدارد: “ما همچنین دریافتیم که میزان رشد بیش از حد آمیگدال در سال اول با اختلال رفتار اجتماعی کودک در دو سالگی مرتبط است. هر چه آمیگدال در دوران نوزادی سریعتر رشد میکند، کودک مبتلا به اٌتیسم بعدها مشکلات اجتماعی بیشتری را نشان میدهد.
این تحقیق اولین تحقیقی است که رشد بیش از حد آمیگدال را قبل از ظاهر شدن علایم اتیسم ثبت کرد. این مطالعه از طریق شبکه مطالعه تصویربرداری مغز نوزادان ( IBIS) انجام گردید که کنسرسیومی متشکل از 10 دانشگاه در ایالات متحده و کانادا میباشد که از طریق یک مرکز ملی حمایت مالی میگردد.
محققان در این مطالعه در مجموع 408 نوزاد را بررسی کردند، از جمله 58 نوزاد با احتمال ابتلا به اٌتیسم (به دلیل داشتن یک خواهر یا برادر بزرگتر مبتلا به اٌتیسم) که بعدها تشخیص داده شدند که مبتلا به اٌتیسم هستند. 212 نوزاد با احتمال با لای ابتلا به اٌتیسم که مبتلا به اٌتیسم نگشتند، 109 مورد با رشد طبیعی و 29 نوزاد مبتلا به سندرم X شکننده بودند. در این تحقیق بیش از 1000 اسکن MRI در طی خواب در 6، 12 و 24 ماهگی انجام شد.
لذا، چه اتفاقی ممکن است در مغز این کودکان رخ دهد که باعث این رشد بیش از حد و سپس توسعه اٌتیسم شود؟ دانشمندان سعی به تطبیق و چیدن قطعات این پازل کنار هم کرده اند.
مطالعات قبلی توسط تیم IBIS و دیگران نشان داده است که اگرچه اختلال رفتار های اجتماعی که از مشخصههای اٌتیسم هستند، در شش ماهگی وجود ندارند اما این نوزدان در پردازش محرکات حسی و بینایی در محیط پیرامون خود دچار مشکل میباشند.
نویسندگان مقاله این فرضیه را مطرح می کنند که مشکلات اولیه در پردازش اطلاعات بصری و حسی ممکن است باعث افزایش فشار روی آمیگدال گردد که خود منجر به رشد بیش از حد آن میشود.
رشد بیش از حد آمیگدال با استرس مزمن، در مطالعات سایر حالات روانپزشکی مانند افسردگی و اضطراب نیز همراه بوده و ممکن است سرنخی برای درک این موارد در نوزادانی که بعدها به اٌتیسم مبتلا میشوند، ارائه دهند.
دکتر Joseph Piven پروفسور روانپزشکی و اطفال در دانشگاه کارولینای شمالی از همکاران مطالعه افزود: ” با تکیه بر یافته های تحقیق حاضر میتوان با استفاده از زمان بهینه جهت درمان اتیسم و شروع مداخلات و حمایت از کودکانی که دارای احتمال ریسک بالایی از لحاظ ابتلا به اٌتیسم هستند، در همان سال اول زندگی کودک و با تمرکز بر مداخله پیش علامتی در آنها، باعث بهبود اختلالات پردازش حسی و بینایی قبل از ظهور علایم اختلال رفتار اجتماعی در این کودکان گشت.
مترجم: دکتر هایده حائری
منبع:
Story Source:
Materials provided by University of North Carolina Health Care.
Journal Reference:
1.Mark D. Shen, Meghan R. Swanson, Jason J. Wolff, Jed T. Elison, Jessica B. Girault, Sun Hyung Kim, Rachel G. Smith, Michael M. Graves, Leigh Anne H. Weisenfeld, Lisa Flake, Leigh MacIntyre, Julia L. Gross, Catherine A. Burrows, Vladimir S. Fonov, D. Louis Collins, Alan C. Evans, Guido Gerig, Robert C. McKinstry, Juhi Pandey, Tanya St. John, Lonnie Zwaigenbaum, Annette M. Estes, Stephen R. Dager, Robert T. Schultz, Martin A. Styner, Kelly N. Botteron, Heather C. Hazlett, Joseph Piven. Subcortical Brain Development in Autism and Fragile X Syndrome: Evidence for Dynamic, Age- and Disorder-Specific Trajectories in Infancy. American Journal of Psychiatry, 2022; DOI: 10.1176/appi.ajp.21090896