اثر تب

November 2022 (آبان 1400)

شواهد جدید به تأثیر مکانیسم های “اثر تب” در اتیسم اشاره می نمایند.

بر اساس تحقیقات ارائه شده در کنگره علوم اعصاب در سن دیگو، ایالت کالیفرنیا به نظر می رسد افزایش دمای بدن تشنج و سایر ویژگی های مرتبط با دو جهش ژنتیکی مرتبط با اتیسم را در موش ها کاهش می دهد.

این یافته‌ها به توضیح مکانیسمی اشاره می‌کند که می‌تواند گزارش‌های روایتی خانواده ها را که نشان می‌داد برخی از کودکان مبتلا به اتیسم در طول یا بعد از تب، بهبودهای موقتی در علایم اتیسم، ارتباطات اجتماعی و سایر رفتارهایشان دارند. اگرچه حدود 17 درصد از کودکان مبتلا به طیف اختلال  اتیسم این “اثر تب” را در مطالعه‌ای در سال 2017 بر اساس گزارش‌های والدین نشان دادند، اما زمانی که همان تیم محققان بصورت مطلعه ی آینده‌نگر کودکان مبتلا به اوتیسم را دنبال می‌کردند، کمتر “اثر تب”را نشان دادند.

دکتر Catherine Lord، استاد روانپزشکی در دانشگاه کالیفرنیا و محقق اصلی این مطالعه آینده‌نگر میباشد، اذعان می نماید که در تعمیم یافته‌ها در حیوانات آزمایشگاهی در مورد انسان بایستی جانب احتیاط را رعایت نمود.

دکتر Lord اذعان میدارد: “درکودکان مورد مطالعه در تحقیق حاضر، هیچ گزارشی مبنی بر تغییر در وضعیت تشنج مشاهده نکردیم البته لازم به ذکر است که تعداد موارد در مطالعه ما کم بوده و طول مدت تب‌ نیز معمولاً کوتاه بوده است. بنابراین اگرچه یافته های ما زیاد تأیید کننده نبودند، اما بطور یقیین آن را رد نکردیم. در این مطالعه، کودکان مبتلا به اتیسم بیش از کودکان غیر مبتلا تحت تأثیر تب قرار گرفتند و فقط در سه کودک رفتار آنها تا حدی بهبود نشان داد.” وی اضافه مینماید “تحقیقات قبلی بر روی موش‌ها، نشان می‌دهد که این اثر ممکن است از مولکول‌های ایمنی مانند IL-17A که بر روی مغز اثر می‌گذارند، نشأت بگیرد. اما مطالعات جدید تأیید کننده این نظریه نبوده و مشاهده شده است که افزایش دمای بدن در موش‌های آزمایشگاهی یا افراد مبتلای واجد جهش در ژن‌های SCN2A یا IQSEC2 مرتبط با تشنج، اتیسم و ناتوانی ذهنی، باعث کاهش شدت برخی از علائم بدون ایجاد پاسخ ایمنی میشود و خود بیشتر مؤید این مطلب است که افزایش دمای بدن به تنهایی در بهبود علائم  مسئول میباشد. “

دکتر Andrew Zimmerman، استاد مغز و اعصاب اطفال در دانشکده پزشکیUMass  در ایالت ماساچوست که در این مطالعه شرکت نداشت، اظهار مینماید: “من گمان می‌کنم آنچه این مطالعات واقعاً به ما نشان میدهد این است که دلایل خاصی وجود دارد که در برخی از کودکان این اثرات مشاهده میشود. اگر این تحقیقات بتوانند مشخص کنند کدام کودکان ممکن است تحت تأثیر قرار گیرند، با تعیین ” یک جهش خاص و یا یک علامت بالینی خاص”  میتوانیم بررسی و مطالعه را از این نقطه شروع کرده و خیلی سریع‌تر به نتیجه خواهیم رسید و شاید بتوان از آن در درمان اوتیسم در این موارد خاص استفاده نمود. »

در مطالعه ای جدید، محققان به موش هایی که یک نسخه از ژن SCN2A را از دست داده بودند، آموزش دادند تا راه خروج در مارپیچ Maze را پیدا کنند. بر خلاف موش های دیگر، این موش‌ها در آزمایش مجدد راه خروج را به خاطر نمی‌آورند و این نشان می‌دهد که آنها دچار مشکلات یادگیری و شناختی هستند.

هنگامی که محققان از لامپ حرارتی برای افزایش دمای بدن این موش ها استفاده نمودند و آنها را با لیپوپلی ساکارید برای فعال کردن سیستم ایمنی بدنشان درمان کردند، این موش‌های فاقد یک نسخه ژن SCN2A راحت‌تر راه خروج را یافتند و هنگامی که فقط با لامپ حرارتی جهت بالا بردن دمای بدن، بدون فعال کردن سیستم ایمنی بدنشان تحت درمان قرار گرفتند، حتی سریعتر راه خروج را یافتند.

دکتر Yiming Shen محقق اصلی این مطالعه، دارای درجه فوق دکتری در آزمایشگاه میشل آنتوان و رئیس موسسه ملی سوء مصرف الکل و الکلیسم مریلند، اظهار میدارد : این یافته نشانگر بهبود شناختی میباشد. لذا سؤال این است که “مکانیسم این بهبودی چیست؟”

برای رسیدن به پاسخ این سؤال، محققین فعالیت الکتریکی را در برش‌های مغزی موش های فاقد یک نسخه ژن SCN2A را ثبت کردند و دریافتند که گرما باعث برطرف شدن Spikes غیرعادی در نورون‌های هرمی می‌شود. دکتر Shen اضافه میکند، Spikes پس از سرد شدن بافت مغز برگشتند و نشان می دهد که کاهشSpikes  در اثر گرما تغییر دایمی نبوده است.

در یک مطالعه موردی که در سال 2021 توسط دکترLevy  گزارش داده شد، کودک واجد جهش IQSEC2 که 25 تا 35 درصد روزها در طی ماه در یک دوره چهار ماهه تشنج داشت، پس از استفاده از جکوزی گرم شده تا40 درجه سانتیگراد ‌(حداکثر دمای توصیه شده جهت جکوزی توسط مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ایالات متحده است) به مدت 15 دقیقه دو بار در روز، میزان تشنج در کودک به یک مورد در طی یک ماه کاهش یافت.

دکتر Levy و تیمش یافته های ثابتی در مورد کودکانی که بعدها با این پروتکل درمان شده اند را جمع آوری و ثبت ننموده اند و اطلاعات علمی و بالینی دقیقی در مورد این روش درمانی وجود نداشته و تأکید مینمایند که نتایج در کودک فوق الذکر، صرفا یک گزارش موردی بوده و وی در طی درمان به دقت تحت نظر پزشکان متخصص بوده است و هشدار میدهند که والدین نباید سرخود و بدون نظارت متخصصین، این روش را بر فرزندانشان انجام دهند چون ممکن است حیات کودکشان را به مخاطره اندازند.

بر اساس گزارش موردی سال 2021 درمان تجربی فوق، پایه ای جهت طرح ریزی مطالعه بر روی موش‌های دارای جهش IQSEC2 توسط دکتر Levy و همکاران شد. حدود نیمی از موش‌های واجد جهش، معمولاً بین 15 تا 20 روزگی در اثر تشنج می‌میرند. زمانی که محققان به صورت دوره‌ای این موش ها را در یک انکوباتور گرم قرار دادند و فقط یک موش از 41 موش تحت درمان، در 15 تا  20  روزگی تلف شد.

یافته های منتشر نشده تیم دکتر Levy نشان می دهد که گرما فعالیت طبیعی جریان های پس سیناپسی و گیرنده های تحریکی را در نورون های موش های واجد جهش IQSEC2 را بازیابی می کند. همچنین افزایش فعالیت پروتئین Arf6-GTP را کاهش می دهد که پروتئین های دخیل در ساختار و ارتباطات سلولی را تنظیم مینماید. دکتر Levy  اضافه مینماید که داروهای موجود مانند آنتی‌بیوتیک‌های داکسی‌سایکلین و تتراسایکلین در موارد ناشی از جهش IQSEC2 نیز می‌توانند افزایش فعالیت Arg6-GTP را بر طرف کنند و ممکن است استفاده از آنها برای اکثر خانواده‌ها نسبت به استفاده روزانه جکوزی امکان‌پذیرتر باشد.

منبع:

مترجم: دکتر حائری

Cite this article: https://doi.org/10.53053/TIXA5291

Read more reports from Neuroscience 2022.